1 augustus Eindelijk is het vandaag dan zover: na een zakenreis van een week en een paar dagen om een beetje bij te komen kan ik vandaag echt met de bouw beginnen. Gisteren hebben we de voor- en achterklep al naar boven gebracht zodat deze niet in de weg liggen tijdens de bouw. Ik begin met het herindelen van de garage. Alle dozen met onderdelen stapel ik tegen de garagedeur op, zo heb ik de werkbank weer vrij. Om nog wat meer ruimte te creëren kan ik de banden om de velgen laten leggen, scheelt weer de helft!
	Ik heb eind afgelopen week al even twee balkjes opgehaald om de auto netjes op af te steunen. De assteunen zet ik in de hoogste stand. De bokken die ik gebruikt heb voor de bouw van mijn Westfield gebruik ik niet omdat ze erg hoog zijn. Op zich is de hoogte van de bokken prettiger, maar ik zie niet in hoe ik de auto straks naar beneden krijg vanaf deze hoogte. Op de foto de body net voordat ik begin. De body is een stuk korter dan het chassis van de Westfield, ik hou dus relatief veel ruimte over.
De samenstelling van de kit is echt van een enorm hoog niveau. Ieder onderdeel heeft een nummer, zelfs de bouten zijn gegroepeerd in diverse zakjes, voorzien van nummer en omschrijving. Daar kunnen diverse fabrikanten nog een voorbeeld aan nemen !! Ik wil als eerste de achterwielophanging en het motorframe monteren. Dat maakt namelijk de weg vrij om de Audi turbo motor in te gaan bouwen.
	De achterwielophanging is een van de twee unieke features van deze auto. De achterwielophanging bestaat uit twee wishbone armen die niet zijwaards, maar achteruit steken. Tussen de wishbonearmen wordt een voor-fusee van een Rover metro gemonteerd. Laatstgenoemde wordt geblokkeerd tegen verdraaien door reactiearmen die aan de bovenste wishbone-arm worden gemonteerd. De geometrie van de achterwielophanging zorgt ervoor dat een vergelijkbare ophanging wordt gerealiseerd als bij ongelijke conventionele wishbones. De armen scharnieren niet in hetzelfde vlak, dit ziet er op het eerste gezicht wat vreemd uit.
Het is best nog even passen en meten. De bevestigingspunten voor de brackets van de achterwielophanging zijn middels een deukje in het polyester aangegeven. Toch boor ik één gaatje voor, om vervolgens de bracket tijdelijk te bevestigen. Ook in een tweede voorgeboord gat draai ik een boutje. Nu kan de bracket niet meer verschuiven en boor ik de rest van de gaten. De zelfborgende moeren die op de 12.9 kwaliteit inbusbouten komen te zitten worden vanaf de binnenkant gemonteerd. Dit blijkt een lastig klusje: je moet de binnenkant van de kokerbalken zien te bereiken om de moeren op de bouten te krijgen. Aan het eind van de middag monteer ik ook nog de bovenste bevestigingspunten van de schokbrekers. Op de foto rechts zie je de werkelijke kleur van mijn auto. Op de andere foto's komt de kleur te donker uit.
	4 augustus Deze week kan ik redelijk wat tijd vrijmaken en ik schiet dus lekker op. Gisteren avond heb ik alle ball joints een likje verf gegeven. Ze zien er schitterend uit als ze geleverd worden, maar het blanke staal is niet beschermd tegen roest. Om nu te voorkomen dat mijn auto al roest voordat hij op de weg komt besteed ik maar een paar uurtjes aan een schilderklusje.
Vanavond maak ik het bevestigen van het motorframe af. Gisteren heb ik het grootste deel van de gaten al geboord, vandaag moet het frame er nog twee keer op (en af) om de laatste gaatjes op de juiste plek te kunnen boren. Op de foto is het frame er alweer af, dat zal nog wel eens vaker gebeuren...
	De laatste klus voor vandaag is het monteren van de wishbones van de achterwielophanging. De wishbones steken niet zoals gebruikelijk opzij, maar naar achteren. Met een slim stelmechanisme (zie foto) is de geometrie van de achterwielophanging volledig te verstellen.
9 augustus Om verder te kunnen met de wielophanging heb ik de fusees nodig. De fusees van de Libra komen van de Rover 100 die ik dit voorjaar gedemonteerd heb. Zowel voor de voorwielophanging als voor de achterwielophanging worden vóór-fusees gebruikt. Dat lijkt misschien raar, maar dat is het niet. De Rover vóór fusees worden in de voorwielophanging gebruikt om de besturing van de auto mogelijk te maken. Achter worden de vóór-fusees gebruikt om de aandrijving mogelijk te maken. Met een in lengte verstelbare stang wordt de toe-in c.q. toe-out geregeld. Alle wielophangingsonderdelen van de Rover gaan schuil onder een dikke laag roest. En dat moet eraf.
	De geijkte methode voor ontroesten is het gebruik van een roterende metaalborstel in de boormachine. Nou vind ik het opknappen van verroeste onderdelen niet het leukste werk. Daarnaast is het nadeel van bovengenoemde methode dat je nooit goed in alle naadjes en hoekjes kunt komen. Dat moet dus slimmer kunnen. Op het internet (op www.locostbuilders.co.uk om precies te zijn) vind ik het antwoord: elektrolytisch ontroesten. Eeeuh, wat ??
Het werkt als volgt: Je hebt een bad nodig van een niet geleidend materiaal. Voor mij voldoet een Curver bak prima, e.e.a. afhankelijk van de grootte van je werkstuk. Om de bak te sparen gebruik ik wat vijverfolie. De bak vul je met water (in mijn geval ongeveer 25 liter) en daar roer je 1/2 kopje soda doorheen. Vervolgens heb je een voeding nodig. Een acculader is ideaal, maar die heb ik niet. Ik gebruik een 15V 1A voeding, en die is wat aan de lichte kant. De plus kant van de voeding sluit je aan op een RVS elektrode. Ik gebruik een stukje RVS pijp, maar wat je gebruikt maakt niet uit. De min kant van de voeding leg je aan je werkstuk. Met mijn kleine voedinkje duurt het twee dagen, maar dan is ook alle roest verdwenen !! Met een staalborstel veeg ik in 5 minuten de laatste losliggende delen er nog even af en klaar ben ik. Meer info hier. De linker fusee in de foto heeft zijn behandeling al gehad, de rechter moet nog.
	15 augustus Nu de achterwielophanging klaar is ga ik verder met de voorwielophanging. Als eerste moeten de bussen in de wishbones gemonteerd worden. De wishbones van de Westfield scharnierden op voor serieauto's gebruikelijke rubber bussen. Optioneel zijn bij Westfield nylon bussen verkrijgbaar. Bij de GTM Libra zijn deze gewoon standaard! Het materiaal van de bussen is geen nylon, maar een flexibeler kunststof. Lijkt me een gulden middenweg tussen de veel te veel meegevende rubbers en de keiharde nylon bussen. Om de bussen netjes te laten passen schuur ik met de Dremel de powdercoating uit de binnenkant van de wishbone einden.
Ik boor alle gaten voor de onderste wishbones. De bovenste wishbones liggen bij GTM; daar moeten nog beugeltjes op vast gelast worden voor de anti roll bar. Nog even geduld dus wat dat betreft. De uprights zijn ook nog niet klaar. De lagers heb ik afgelopen week uit de uprights laten persen. Ik moet vlot zorgen dat ik nieuwe lagers koop, dan kan het geheel weer in elkaar geperst worden en kunnen de uprights gemonteerd worden.
	Het stuurhuis kan nu gemonteerd worden. Er moet een behoorlijk groot gat (22 mm) in de body gemaakt worden om de stuuras door naar binnen te steken. Het stuurhuis wordt aan de bestuurderszijde gemonteerd met een bijgeleverde U-bout. Aan de andere kant wordt de Rover 100 bevestiging gebruikt die ik gelukkig goed bewaard had. Dit onderdeel moet echter nog wel even van een verfje voorzien worden. Mooi klusje voor morgen !!
18 augustus Gisteren heb ik de onderste fuseekogels van de voorwielophanging (komen van een Porsche!), de stuurhuisbevestiging en nog een paar andere onderdeeltjes van een verfje voorzien. Vandaag kan e.e.a. dus gemonteerd worden. De bevestigingsbeugel op de voorgrond komt van de Rover 100. Zou je niet zeggen hèh ??
	Een van de meest in het oog springende features van de Libra is de in de luchtinlaat gemonteerde tankdop. GTM heeft in de mal ruimte voor de tankdop uitgespaard, maar ook aangegeven waar het gat voor de tankdop gemaakt moet worden. Na alles nagemeten te hebben (geloven is goed, maar controleren is beter....) ga ik aan de slag met de Dremel.
Een kwartiertje verder en het gat zit erin. De gaten voor de bouten moeten nog, da's voor een volgende keer.
	22 augustus Jullie hebben er al enige tijd niets meer over gehoord, maar het elektrolytisch ontroesten heeft de afgelopen dagen continue doorgelopen. Nu het ontroesten klaar is, is het tijd om de weer als nieuwe onderdelen van een verfje te voorzien. Ik gebruik Hammerite voor stalen delen. Lekker makkelijk: geen grondverf, een beetje achterblijvende roest is ook niet erg.
25 augustus Na overleg met GTM besluit ik de voorwielophanging toch maar te monteren. GTM maakt een nieuwe set bovenste wishbones voor mij; de geleverde bovenste wishbone armen waren niet voorzien van een strip met gaten waar de stabilisatiestang aan bevestigd wordt. De onderste wishbones hebben wel een dergelijke strip, maar er schijnen wat problemen te zijn met bepaalde typen remklauwen. Om de auto toch vlot op zijn wielen te kunnen krijgen gebruik ik de geleverde wishbones, de aangepaste komen later wel.
	De brackets waarin de wishbones scharnieren worden met bouten door de body heen vastgezet. De moeren zitten aan de binnenkant, gedeeltelijk voor een voorschot. Het is dus noodzakelijk om ondersteboven onder het dashboard te kruipen om de boel vast te draaien. Marieke monteert de armen en houdt de bouten tegen terwijl ik ze vastdraai.
Aan de binnenzijde ziet het er na montage uit zoals op de foto rechts. De trekspanning in de bouten wordt ingeleid naar de body door de krachtverdelers.
	26 augustus De volgende klus is het monteren van de handrem en bijbehorende kabels in de body. Ik heb op diverse websites gelezen dat collega-bouwers de handremhandel moesten verplaatsen om de afwijkingen in de kabellengte te compenseren. De handremhandel zelf moet dus nog even wachten totdat ik de remklauwen achter heb.
Uit Engeland heb ik een bijna nieuwe kachel meegenomen. Mijn kachel uit het gesloopte Rovertje was niet zo heel best meer. Ik heb nog geprobeerd om een haarscheurtje in de soldering van een van de pijpjes te repareren, maar eerlijk gezegd vertrouw ik het niet helemaal. Van de nieuwe kachel maak ik met behulp van onderdelen van de oude een kachel met linkse bediening. De bediening van de kachel zit altijd aan de stuurzijde; bij een engelse auto dus aan de rechterkant.
	29 augustus De kachel blaast warme of koude lucht de cabine in via de uitstroomopeningen in de bovenkant van het dashboard (later meer hierover) of recht naar voren de auto in. De gaten voor de uitblaasopeningen teken ik af met een passer en vervolgens zaag ik ze uit met een gatenzaag. Mijn gatenzaag is na 2 gaten bot; kennelijk heb je hier echt serieus gereedschap voor nodig...
Na wat nabewerken met de Dremel ziet het resultaat er prima uit. In de gaten komen nog twee regelbare uitstroomopeningen. Hoe dat er precies uit komt te zien is voor jullie nog een verassing :-)