1 mei Electronica is mijn vak niet. Dat blijkt wel als ik probeer een circuitje te bouwen dat de achterlichten aanstuurt. Er zijn een paar dingen waar ik wat extra electronica voor nodig heb. Zo heb ik een extra belasting nodig voor het knipperrelais van de richtingaanwijzers. Zonder zullen de richtingaanwijzers te snel knipperen door het lagere vermogen van de LED's. Verder wil ik dat de buitenste rode ring die het achterlicht vormt uit gaat op het moment dat de richtingaanwijzer die in dezelfde ring zit aan gaat. Tenslotte wil ik dat het remlicht (centraal gemonteerd) als de achterlichten aan zijn zachtjes blijft branden als ik niet rem. Het achterlicht beslaat zo het volledige oppervlak van de lampunit. Een eerste poging dit met een transistor te sturen mislukt omdat de richtingaanwijzers met een lagere spanning aangestuurd worden dan de achterlichten. Het leek me wel fraai om geen mechanische onderdelen te gebruiken. Uiteindelijk wordt het toch een relais, samen met wat dioden om de spanning op de remlichten te verlagen, een dikke weerstand om voldoende vermogen te trekken op de richtingaanwijzers en een diode om te voorkomen dat mijn derde remlicht gaat meebranden met de achterlichten.
	Nu ik het proces van het kapjes maken goed beheers komen de verzoeken om voor anderen kapjes te maken vanzelf binnen. Komend weekend ga ik naar Stoneleigh en neem ik een paar setjes mee.
Na het uitzagen en vastkitten van de kappen krijg ik uiteindelijk een nette achterlichtunit. Ik heb het centrale deel nog wat extra laten zakken zodat mijn achterlichten niet al te gek ver uitsteken. Ik maak gebruik van de originele bevestigingspunten die ik iets verleng met een draadeindje. Vanuit de bagageruimte is niets te zien van de constructie.
	Het achterlicht na montage. Ik denk dat ik voorlopig maar even tevreden ben met de heldere kapjes, niet zo slecht eigenlijk
Achterlicht aan. Het remlicht is door de gekozen constructie erg gevoelig voor spanningswisselingen in het boordnet. Bij stilstaande motor brandt het binnenste deel van het achterlicht niet. Hmmmmmm. Toch maar eens over een Zener diode nadenken...
	De richtingaanwijzer. Het rode LED-je gaat uit zodra het oranje deel oplicht. Prima.
5 mei In 2005 bezocht ik voor het eerst de Stoneleigh Kitcar Show. Dit is een jaarlijks terugkerend evenement, de grootste in haar soort. Sinds 2005 ben ik ieder jaar naar deze beurs toe geweest, maar altijd zonder kitcar. Je kunt je mogelijk voorstellen dat mijn eerste bezoek aan Stoneleigh met mijn Libra toch een beetje als een mijlpaal voelde. Daarnaast was het de eerste keer dat veel mensen mijn auto in t echt te zien kregen.
	Mijn Libra trok veel belangstelling. Niet alleen van de leden van Team GTM en de vele bezoekers, maar ook van het management van Westfield en GTM. De directuer / eigenaar van Westfield en GTM kwam tot twee keer toe een uur kijken naar mijn auto. Hij was erg onder de indruk. Het was erg leuk om zoveel positieve reacties te krijgen op het resultaat van mijn inspanningen. Toen ik aan het eind van de tweede beursdag naar huis ging was het gras om mijn auto helemaal kapot gelopen. De auto gedroeg zich tijdens de gehele reis van 1500 km overigens voorbeeldig. Op de terugweg stop ik even bij Dave GRispen in Breda. Dave heeft de bekleding van mijn auto verzorgt. Hij vindt het leuk om mijn auto in het echt te zien en we bespreken een aantal mogelijkheden voor het afmaken van de bekleding. Daarover later meer.
17 mei Stoneleigh is natuurlijk de ultieme plek om inkopen te doen. Nu mijn auto bijna klaar is, is er natuurlijk niet zoveel meer te kopen. Toch lukt het me om nog iets te verzinnen....
	Toen ik de radiateurs van de intercooler op de auto monteerde kon ik niets beters krijgen dan verzonken schroeven. De schroeven zijn me altijd een doorn in het oog geweest. Gelukkig staan er in Stoneleigh leveranciers die werkelijk ieder denkbaar boutje bij zich hebben. Of het nou een metrisch, UNF, BNC, links, recht, grof, fijn, inbus, zeskant of wat voor een boutje dan ook moet zijn, ze hebben het. Monteren was een kleinigheidje, maar het geheel knapt er wel van op!
18 mei Bezoek! Nu zowel Gerrit als ik onze auto's op de weg hebben wordt het tijd om eens even samen een tochtje te rijden. We rijden een uurtje door de mooie omgeving van mijn woonplaats. Heerlijk!
	29 mei Vandaag heb ik een afspraak bij de RDW voor het schouwen van mijn auto. Dit is noodzakelijk om een Nederlands kenteken te krijgen. Het hele proces blijkt niet zo veel voor te stellen; na controle van het chassisnummer, het opmeten van wat maten en het wegen van de auto ben ik eigenlijk klaar. Gezien de beperkte ruimte voor de achterplaat krijg ik toestemming om een zogenaamde 'Amerikaanse' kentekenplaat te monteren. Nu alleen nog even wachten op mijn Nederlandse kenteken.
31 mei Een van de punten die ik begin deze maand met Dave Grispen van DG Custom Leather opgenomen heb is het maken van een hoesje voor mijn pook en handrem. Voor de pook moest ik nog iets hebben om de hoes aan vast te maken. Uit een paar stukjes aluminium maak ik een soort voetstukje waar straks de alcantara pookhoes ingelijmd wordt. Ik laat dit onderdeel geel spuiten, in dezelfde kleur als de auto.